Over ons
Over Ons
Majority Perspective of MP is een reeds jaren bestaand samenwerkingsverband van mensen die zich inzetten tegen racisme. Uniek aan MP is de dekoloniale analyse die het indigenous perspectief centraal stelt. Hierdoor is MP intersectioneel anti racistisch en heeft, vooral de laatste jaren, het institutioneel racisme prioriteit. Daarbij lopen we in toenemende mate tegen beperkingen aan, die de instituten opwerpen om niet ter verantwoording geroepen te kunnen worden. Daarom is het noodzakelijk gebleken onze samenwerking te formaliseren, zogezegd zelf een instituut te worden. De naam van onze stichting verwijst naar hoe groepen in deze samenleving een “minderheid” genoemd worden terwijl de mensen die een onderdrukking of intersecties van onderdrukkingen ondergaan veelal in de meerderheid zijn. Wanneer wij ons tegen een vorm van onderdrukking uitspreken worden we altijd afgeserveerd met het non-argument dat een kleine minderheid hen wil probeert op te leggen aan de meerderheid, die helemaal geen meerderheid vormt maar alleen de institutionele macht bezit. Zo vormen witte mensen als groep slechts (+/-) 10 procent van de wereldbevolking, waarmee ze dus in de absolute minderheid zijn. Aangezien onderdrukkingen wereldwijd zijn is dat “meerderheid” claimen gebaseerd op een illusie. Omdat wij ons niet meer als ondergeschikte partij laten delegitimeren kozen we ervoor om onze positie in de globale samenleving in onze naam te doen weerklinken. We hebben gekozen voor een naam in het Engels omdat we ook internationaal zullen opereren en daarmee al spoedig gaan beginnen.
Enkele projecten van MP zijn onder andere: Geen 4 Mei voor Mij; Stop Oppressive Stereotypes; De Grauwe Eeuw en; Tradities. Ook werken we intensief samen met Stichting Comité Nederlandse Ereschulden (yayasan K.U.K.B.). Al deze projecten hebben in Nederland veel stof doen opwaaien, sporadisch ook internationaal. Ook zijn er aanzienlijke resultaten geboekt. De rechtszaken van K.U.K.B. waarin Nederland is veroordeeld voor de oorlogsmisdaden die ze in Nederlands Indië hebben begaan resulteerde in een groot onderzoek dat nu gedaan wordt. Actiegroep Stop Oppressive Stereotypes (SOS) voert o.a. actie tegen Stichting Natuurpark De Efteling omdat het pretpark waar deze stichting eigenaar van is attracties exploiteert met het dehumaniseren en stereotyperen van bevolkingsgroepen. SOS deed deze actie met behulp van journalist/activist Kevin P. Roberson, die hiervoor zware kritiek ontving van andere media. De acties waren gericht tegen Monsieur Cannibale een attractie waarin de stereotypering van een Afrikaanse kannibaal centraal staat, de acties waren ook gericht tegen Festival Carnaval een attractie waarin afbeeldingen van redface, blackface, yellowface en brownface te zien zijn; allen zijn internationaal erkende racistische stereotyperingen. SOS heeft meerdere gesprekken gevoerd met de directie van De Efteling. Na consult bij een door SOS voorgestelde expert op het gebied van racisme, emeritus Hoogleraar Gloria Wekker, en gesprekken met ander partijen, erkende De Efteling het racisme in hun attracties. Hierna volgden meer gesprekken en intensief mailverkeer waarin De Efteling samen met SOS een plan van aanpak opstelde. Een van de afgesproken punten was het organiseren van een Ronde Tafel voor het bedrijfsleven waaruit een "pietenpact" voort moest komen, dit werd uitbesteed aan PR bureau Issuemakers die dit ism het Ministerie van Binnenlandse Zaken faciliteerde. De Ronde Tafel vond plaats in het ministerie van BZ en enkele deelnemers waren het ministerie van OC&W, Google, Heineken, Deloitte en Touche en nog veel grote bedrijven en multinationals. Toen SOS, na een lange periode van stilte, aandrong op het nemen van verantwoordelijkheid heeft De Efteling alle afspraken verbroken en hun plannen gestopt. De acties van De Grauwe Eeuw hebben in veel steden het gesprek over de koloniale straatnamen en standbeelden op gang gebracht en, tot nu toe alleen in Utrecht, ook daadwerkelijk tot handelingen geleid. Een andere actie van De Grauwe Eeuw is hun actie tegen Tivolivredenburg die ‘cowboys en indianen’ genocide feestjes organiseerde, deze actie leidde tot een aangifte en tot juridische procedures die nog steeds lopen.
Naast de bovengenoemde activiteiten waar de samenwerking en overleg met betrokken partijen wordt gezocht, richt MP zich ook op het ter verantwoording roepen van bestuurlijk verantwoordelijken. Hier blijft echter iedere verzoek onbeantwoord. Alleen het afgelopen jaar al zijn meer dan 10 verzoeken van MP afgewimpeld met juridisch technische ontsnapping manoeuvres als: geen belanghebbende; niet ontvankelijk; geen besluit (in de zin van AWB); te laat; etc. Van zelfs de geringste beschaving of erkenning door verantwoordelijk bestuurders in geen enkele sprake.
Tegelijk wordt de strijd tegen racisme als maar gevaarlijker. Letterlijk honderden zo niet duizenden doodsbedreigingen volgen op iedere publieke actie van MP. Stelselmatig weigeren politie en OM deze te onderzoeken of zelfs aangiften op te nemen. Leugens en laster van rechts extremisten worden klakkeloos overgenomen door rechtse media als: The Post Online; PowNed; GeenStijl en; SS-krantje Telegraaf. Zonder enige hoor of wederhoor nemen alle media die leugens over. Dit tot aan nationaal coördinator terrorismebestrijding aan toe. Reeds drie keer word MP genoemd in de terrorisme monitor, met in de laatste zelfs de waarschuwing niet met ons te overleggen. In dit klimaat voelen recht extremisten zich gelegitimeerd tot geweld en intimidatie en worden hun acties zelfs beloond. Zo worden de blokkeer friezen, die met levensgevaarlijke acties een demonstratie stopte, gevierd als nationale helden.
Om onze activiteiten veilig en effectief voort te kunnen zetten heeft MP besloten zich formeel te organiseren. Dit betekent dat we een stichting vormen, zo gezegd zelf een instituut te worden. Hopelijk kunnen we op deze manier zorgen dat we niet meer genegeerd worden door de verantwoordelijken of uit onze eigen projecten gegooid worden. Ook hopen we in deze vorm te kunnen voorkomen dat bestuurlijk verantwoordelijke ons met slappe smoesjes aan de kant schuiven. Tot slot hopen we als stichting ons werk veiliger te kunnen doen en die veiligheid voor een ieder die systematisch onderdrukking ondergaat te kunnen bewerkstelligen.
Zwarte Piet
Zwarte Piet staat ook op onze prioriteitenlijst. Deze racistische stereotypering van zwarte mensen, waar iedere Nederlander mee wordt opgevoed, is essentieel in het in stand houden en op volgende generaties over dragen van de fundamentele ongelijkwaardigheid in Nederland en wereldwijd. MP is jaren betrokken geweest in de strijd tegen Zwarte Piet, maar heeft daarin nooit het voortouw genomen. Des al niet te min worden leden van MP rond de intocht stelselmatig opgejaagd en in enkele gevallen zelfs preventief opgepakt door de politie.
Vorig jaar heeft MP onder de naam ‘Tradities’ acties ondernomen tegen Zwarte Piet. In vijf steden een kennisgeving gedaan van een manifestatie, waarbij tevens het bestuur verzocht werd op te treden tegen de racistische blackface karikatuur ‘Zwarte Piet’. Deze manifestatie werd in iedere stad verboden op juridisch onhoudbare gronde. Echter, de procedure hierover loopt nog. Dit jaar heeft MP zowel in Zaanstad als in Utrecht een Handhavingsverzoek ingediend, opnieuw om het bestuur te vragen op te treden tegen de racistische blackface karikatuur ‘Zwarte Piet’. Tevens is in beide steden bezwaar gemaakt tegen de verlening van vergunning voor de intocht. Tot slot heeft MP aangifte gedaan tegen de burgemeester en gemeente Zaanstad en de NTR.
Ook andere activiteiten van MP zijn in lijn met de strijd tegen Zwarte Piet. Zwarte Piet is niet de enige racistische stereotypering waarmee in Nederland kinderen vergiftigd worden. Onder de naam Stop Oppressive Stereotypes en De Grauwe Eeuw voert MP actie tegen verschillende racistische stereotypering. Zo werd de racistische redface stereotypering van het cowboys en indianen feestje bij Tivolivredenburg aangepakt door De Grauwe Eeuw terwijl SOS actie voert tegen de brown/black/red/yellowfaces van Festival Carnaval en de kannibaal van Monsieur Cannibale, beide attracties in de Efteling.
Helaas is van veel procedures tegen Zwarte Piet in het verleden gebleken dat deze niet slagen binnen het racistische Nederlandse rechtssysteem. Over een eerdere aangifte oordeelde het Hof Amsterdam in 2017 dat Zwarte Piet nog niet strafbaar is. Verder oordeelde hoogste Nederlandse Bestuursrechter, De Raad van State, in 2014 dat de burgemeester niet bestuursrechtelijk verantwoordelijk kan worden gehouden voor de misdragingen van de vergunninghouder.
Onbeschaamd staat de burgemeester van Zaanstad nu, trots als een pauw, als antwoord op ons bezwaarschrift, te zwaaien met die uitspraak. Alsof het een legitimatie biedt voor het racisme waar hij zich schuldig aan maakt. Misschien had hij die uitspraak even moeten lezen voor hij zich er achter ging verschuilen. Er staat namelijk dat de burgemeester niet bestuursrechtelijk verantwoordelijk kan worden gehouden. Er wordt zelfs expliciet verwezen naar de civiele rechter verwezen. Die tip hebben we ter harte genomen, MP eist een verbod op Zwarte Piet in een civielrechtelijk kort geding.
Roetveegpiet
En wat dan met die Roetveegpiet? Op 3 oktober kwam de NTR met het nieuws naar buiten dat er dit jaar allen Roetveegpieten bij de intocht aanwezig zou zijn. Wat is daar nu precies gebeurd en wat moeten we daar mee? Het zou natuurlijk kunnen zijn dat de NTR daadwerkelijk van plan is geweest een beetje fatsoen te tonen. In dat geval zal er ongetwijfeld onmiddellijk een rood aangelopen minister president of andersoortig racist aan de lijn gehangen hebben, waarna de NTR binnen een dag de keutel in trok. Dat zou kunnen, maar lijk niet het meest waarschijnlijke scenario. Dit vooral omdat we eind mei, toen de NTR ook al had gezegd dat het alleen Roetveegpieten zouden zijn, even zijn gaan kijken bij de opnamen van het sinterklaasjournaal. En wat bleek, die zogenaamde Roetveegpieten zien er precies hetzelfde uit als Zwarte Piet. Het hele Roetveegpieten verhaal lijkt enkel bedoeld om verwarring te schoppen.
Maar het probleem met Roetveegpiet gaat verder. Ieder herstel begint met erkenning. En dat is waar de schoen wringt. Het hele ‘Roetveegpiet’ verhaal is er één waarin gedaan wordt alsof Zwarte Piet zwart was door de schoorsteen. Kortom, het is nooit een zwarte man geweest. Juist op deze manier wordt het probleem in stand gehouden. We moeten eerst erkennen dat Zwarte Piet een racistische stereotypering is voordat we überhaupt kunnen zien welke schade we aan hebben gericht. Voor iets wat niet erkend wordt kan geen excuus worden gemaakt, laat staan dat we de aangerichte schade herstellen. Een Roetveegpiet is daarom een net zo groot probleem als Zwarte Piet zelf.
Ons bestuur
In onze stichting proberen wij, waar mogelijk, alle vormen van hiërarchie te deconstrueren en equity te stimuleren, een bestuur staat daarmee echter in schril contrast. Wij zullen daarvoor een oplossing moeten vinden die in lijn met de wettelijke bepalingen zijn maar ook met Indigenous normen, dit zal een doorlopend proces zijn aangezien we ook continu nieuwe perspectieven opdoen. Het bestuur is wel bewust gekozen om zo voor andere leden meer veiligheid te creëren. In Nederland ben je als anti-racisme activist vogelvrij. Dit uit zich in eerder genoemde extreme intimidatie en zelfs geweld, beide zowel mentaal als fysiek, van vele duizenden extremisten, staat, pers en politie. Hiermee krijgen de bestuursleden al elke dag mee te maken en zij laten zich daar niet door intimideren waardoor zij het niet erg vinden om als bestuurslid bekend te staan, zij vangen hierdoor alle witte woede op zodat andere leden in veiligheid hun werkzaamheden kunnen doen. Het OM verzuimt namelijk om anti-racisme te beschermen, terwijl het geweld jegens ons steeds meer genormaliseerd wordt.
Majority Perspective of MP is een reeds jaren bestaand samenwerkingsverband van mensen die zich inzetten tegen racisme. Uniek aan MP is de dekoloniale analyse die het indigenous perspectief centraal stelt. Hierdoor is MP intersectioneel anti racistisch en heeft, vooral de laatste jaren, het institutioneel racisme prioriteit. Daarbij lopen we in toenemende mate tegen beperkingen aan, die de instituten opwerpen om niet ter verantwoording geroepen te kunnen worden. Daarom is het noodzakelijk gebleken onze samenwerking te formaliseren, zogezegd zelf een instituut te worden. De naam van onze stichting verwijst naar hoe groepen in deze samenleving een “minderheid” genoemd worden terwijl de mensen die een onderdrukking of intersecties van onderdrukkingen ondergaan veelal in de meerderheid zijn. Wanneer wij ons tegen een vorm van onderdrukking uitspreken worden we altijd afgeserveerd met het non-argument dat een kleine minderheid hen wil probeert op te leggen aan de meerderheid, die helemaal geen meerderheid vormt maar alleen de institutionele macht bezit. Zo vormen witte mensen als groep slechts (+/-) 10 procent van de wereldbevolking, waarmee ze dus in de absolute minderheid zijn. Aangezien onderdrukkingen wereldwijd zijn is dat “meerderheid” claimen gebaseerd op een illusie. Omdat wij ons niet meer als ondergeschikte partij laten delegitimeren kozen we ervoor om onze positie in de globale samenleving in onze naam te doen weerklinken. We hebben gekozen voor een naam in het Engels omdat we ook internationaal zullen opereren en daarmee al spoedig gaan beginnen.
Enkele projecten van MP zijn onder andere: Geen 4 Mei voor Mij; Stop Oppressive Stereotypes; De Grauwe Eeuw en; Tradities. Ook werken we intensief samen met Stichting Comité Nederlandse Ereschulden (yayasan K.U.K.B.). Al deze projecten hebben in Nederland veel stof doen opwaaien, sporadisch ook internationaal. Ook zijn er aanzienlijke resultaten geboekt. De rechtszaken van K.U.K.B. waarin Nederland is veroordeeld voor de oorlogsmisdaden die ze in Nederlands Indië hebben begaan resulteerde in een groot onderzoek dat nu gedaan wordt. Actiegroep Stop Oppressive Stereotypes (SOS) voert o.a. actie tegen Stichting Natuurpark De Efteling omdat het pretpark waar deze stichting eigenaar van is attracties exploiteert met het dehumaniseren en stereotyperen van bevolkingsgroepen. SOS deed deze actie met behulp van journalist/activist Kevin P. Roberson, die hiervoor zware kritiek ontving van andere media. De acties waren gericht tegen Monsieur Cannibale een attractie waarin de stereotypering van een Afrikaanse kannibaal centraal staat, de acties waren ook gericht tegen Festival Carnaval een attractie waarin afbeeldingen van redface, blackface, yellowface en brownface te zien zijn; allen zijn internationaal erkende racistische stereotyperingen. SOS heeft meerdere gesprekken gevoerd met de directie van De Efteling. Na consult bij een door SOS voorgestelde expert op het gebied van racisme, emeritus Hoogleraar Gloria Wekker, en gesprekken met ander partijen, erkende De Efteling het racisme in hun attracties. Hierna volgden meer gesprekken en intensief mailverkeer waarin De Efteling samen met SOS een plan van aanpak opstelde. Een van de afgesproken punten was het organiseren van een Ronde Tafel voor het bedrijfsleven waaruit een "pietenpact" voort moest komen, dit werd uitbesteed aan PR bureau Issuemakers die dit ism het Ministerie van Binnenlandse Zaken faciliteerde. De Ronde Tafel vond plaats in het ministerie van BZ en enkele deelnemers waren het ministerie van OC&W, Google, Heineken, Deloitte en Touche en nog veel grote bedrijven en multinationals. Toen SOS, na een lange periode van stilte, aandrong op het nemen van verantwoordelijkheid heeft De Efteling alle afspraken verbroken en hun plannen gestopt. De acties van De Grauwe Eeuw hebben in veel steden het gesprek over de koloniale straatnamen en standbeelden op gang gebracht en, tot nu toe alleen in Utrecht, ook daadwerkelijk tot handelingen geleid. Een andere actie van De Grauwe Eeuw is hun actie tegen Tivolivredenburg die ‘cowboys en indianen’ genocide feestjes organiseerde, deze actie leidde tot een aangifte en tot juridische procedures die nog steeds lopen.
Naast de bovengenoemde activiteiten waar de samenwerking en overleg met betrokken partijen wordt gezocht, richt MP zich ook op het ter verantwoording roepen van bestuurlijk verantwoordelijken. Hier blijft echter iedere verzoek onbeantwoord. Alleen het afgelopen jaar al zijn meer dan 10 verzoeken van MP afgewimpeld met juridisch technische ontsnapping manoeuvres als: geen belanghebbende; niet ontvankelijk; geen besluit (in de zin van AWB); te laat; etc. Van zelfs de geringste beschaving of erkenning door verantwoordelijk bestuurders in geen enkele sprake.
Tegelijk wordt de strijd tegen racisme als maar gevaarlijker. Letterlijk honderden zo niet duizenden doodsbedreigingen volgen op iedere publieke actie van MP. Stelselmatig weigeren politie en OM deze te onderzoeken of zelfs aangiften op te nemen. Leugens en laster van rechts extremisten worden klakkeloos overgenomen door rechtse media als: The Post Online; PowNed; GeenStijl en; SS-krantje Telegraaf. Zonder enige hoor of wederhoor nemen alle media die leugens over. Dit tot aan nationaal coördinator terrorismebestrijding aan toe. Reeds drie keer word MP genoemd in de terrorisme monitor, met in de laatste zelfs de waarschuwing niet met ons te overleggen. In dit klimaat voelen recht extremisten zich gelegitimeerd tot geweld en intimidatie en worden hun acties zelfs beloond. Zo worden de blokkeer friezen, die met levensgevaarlijke acties een demonstratie stopte, gevierd als nationale helden.
Om onze activiteiten veilig en effectief voort te kunnen zetten heeft MP besloten zich formeel te organiseren. Dit betekent dat we een stichting vormen, zo gezegd zelf een instituut te worden. Hopelijk kunnen we op deze manier zorgen dat we niet meer genegeerd worden door de verantwoordelijken of uit onze eigen projecten gegooid worden. Ook hopen we in deze vorm te kunnen voorkomen dat bestuurlijk verantwoordelijke ons met slappe smoesjes aan de kant schuiven. Tot slot hopen we als stichting ons werk veiliger te kunnen doen en die veiligheid voor een ieder die systematisch onderdrukking ondergaat te kunnen bewerkstelligen.
Zwarte Piet
Zwarte Piet staat ook op onze prioriteitenlijst. Deze racistische stereotypering van zwarte mensen, waar iedere Nederlander mee wordt opgevoed, is essentieel in het in stand houden en op volgende generaties over dragen van de fundamentele ongelijkwaardigheid in Nederland en wereldwijd. MP is jaren betrokken geweest in de strijd tegen Zwarte Piet, maar heeft daarin nooit het voortouw genomen. Des al niet te min worden leden van MP rond de intocht stelselmatig opgejaagd en in enkele gevallen zelfs preventief opgepakt door de politie.
Vorig jaar heeft MP onder de naam ‘Tradities’ acties ondernomen tegen Zwarte Piet. In vijf steden een kennisgeving gedaan van een manifestatie, waarbij tevens het bestuur verzocht werd op te treden tegen de racistische blackface karikatuur ‘Zwarte Piet’. Deze manifestatie werd in iedere stad verboden op juridisch onhoudbare gronde. Echter, de procedure hierover loopt nog. Dit jaar heeft MP zowel in Zaanstad als in Utrecht een Handhavingsverzoek ingediend, opnieuw om het bestuur te vragen op te treden tegen de racistische blackface karikatuur ‘Zwarte Piet’. Tevens is in beide steden bezwaar gemaakt tegen de verlening van vergunning voor de intocht. Tot slot heeft MP aangifte gedaan tegen de burgemeester en gemeente Zaanstad en de NTR.
Ook andere activiteiten van MP zijn in lijn met de strijd tegen Zwarte Piet. Zwarte Piet is niet de enige racistische stereotypering waarmee in Nederland kinderen vergiftigd worden. Onder de naam Stop Oppressive Stereotypes en De Grauwe Eeuw voert MP actie tegen verschillende racistische stereotypering. Zo werd de racistische redface stereotypering van het cowboys en indianen feestje bij Tivolivredenburg aangepakt door De Grauwe Eeuw terwijl SOS actie voert tegen de brown/black/red/yellowfaces van Festival Carnaval en de kannibaal van Monsieur Cannibale, beide attracties in de Efteling.
Helaas is van veel procedures tegen Zwarte Piet in het verleden gebleken dat deze niet slagen binnen het racistische Nederlandse rechtssysteem. Over een eerdere aangifte oordeelde het Hof Amsterdam in 2017 dat Zwarte Piet nog niet strafbaar is. Verder oordeelde hoogste Nederlandse Bestuursrechter, De Raad van State, in 2014 dat de burgemeester niet bestuursrechtelijk verantwoordelijk kan worden gehouden voor de misdragingen van de vergunninghouder.
Onbeschaamd staat de burgemeester van Zaanstad nu, trots als een pauw, als antwoord op ons bezwaarschrift, te zwaaien met die uitspraak. Alsof het een legitimatie biedt voor het racisme waar hij zich schuldig aan maakt. Misschien had hij die uitspraak even moeten lezen voor hij zich er achter ging verschuilen. Er staat namelijk dat de burgemeester niet bestuursrechtelijk verantwoordelijk kan worden gehouden. Er wordt zelfs expliciet verwezen naar de civiele rechter verwezen. Die tip hebben we ter harte genomen, MP eist een verbod op Zwarte Piet in een civielrechtelijk kort geding.
Roetveegpiet
En wat dan met die Roetveegpiet? Op 3 oktober kwam de NTR met het nieuws naar buiten dat er dit jaar allen Roetveegpieten bij de intocht aanwezig zou zijn. Wat is daar nu precies gebeurd en wat moeten we daar mee? Het zou natuurlijk kunnen zijn dat de NTR daadwerkelijk van plan is geweest een beetje fatsoen te tonen. In dat geval zal er ongetwijfeld onmiddellijk een rood aangelopen minister president of andersoortig racist aan de lijn gehangen hebben, waarna de NTR binnen een dag de keutel in trok. Dat zou kunnen, maar lijk niet het meest waarschijnlijke scenario. Dit vooral omdat we eind mei, toen de NTR ook al had gezegd dat het alleen Roetveegpieten zouden zijn, even zijn gaan kijken bij de opnamen van het sinterklaasjournaal. En wat bleek, die zogenaamde Roetveegpieten zien er precies hetzelfde uit als Zwarte Piet. Het hele Roetveegpieten verhaal lijkt enkel bedoeld om verwarring te schoppen.
Maar het probleem met Roetveegpiet gaat verder. Ieder herstel begint met erkenning. En dat is waar de schoen wringt. Het hele ‘Roetveegpiet’ verhaal is er één waarin gedaan wordt alsof Zwarte Piet zwart was door de schoorsteen. Kortom, het is nooit een zwarte man geweest. Juist op deze manier wordt het probleem in stand gehouden. We moeten eerst erkennen dat Zwarte Piet een racistische stereotypering is voordat we überhaupt kunnen zien welke schade we aan hebben gericht. Voor iets wat niet erkend wordt kan geen excuus worden gemaakt, laat staan dat we de aangerichte schade herstellen. Een Roetveegpiet is daarom een net zo groot probleem als Zwarte Piet zelf.
Ons bestuur
In onze stichting proberen wij, waar mogelijk, alle vormen van hiërarchie te deconstrueren en equity te stimuleren, een bestuur staat daarmee echter in schril contrast. Wij zullen daarvoor een oplossing moeten vinden die in lijn met de wettelijke bepalingen zijn maar ook met Indigenous normen, dit zal een doorlopend proces zijn aangezien we ook continu nieuwe perspectieven opdoen. Het bestuur is wel bewust gekozen om zo voor andere leden meer veiligheid te creëren. In Nederland ben je als anti-racisme activist vogelvrij. Dit uit zich in eerder genoemde extreme intimidatie en zelfs geweld, beide zowel mentaal als fysiek, van vele duizenden extremisten, staat, pers en politie. Hiermee krijgen de bestuursleden al elke dag mee te maken en zij laten zich daar niet door intimideren waardoor zij het niet erg vinden om als bestuurslid bekend te staan, zij vangen hierdoor alle witte woede op zodat andere leden in veiligheid hun werkzaamheden kunnen doen. Het OM verzuimt namelijk om anti-racisme te beschermen, terwijl het geweld jegens ons steeds meer genormaliseerd wordt.
Reacties
Een reactie posten