“Het Gebed van de Rechtvaardige vermag veel”

Brent van der Hoog, verweerder bij de Afdeling Beroep van B/Toeslagen. Was instrumenteel in de afhandeling van CAF zaken. Heeft een pen met daarop de tekst: “in geval van twijfel altijd afwijzen”

Als het goed is of zou zijn, dan kent men in Nederland allemaal het rechtsbeginsel dat ‘n ieder wordt geacht de wet te kennen. Als iemand dus deelneemt aan een bepaalde vorm van (sociaal) verkeer, is men eraan gehouden zich tevoren van de relevante wetten en regels op de hoogte te stellen, dit zodat niemand zich op onkunde of onwetendheid kan beroepen.

Het is exact dat rechtsbeginsel waarop ook artikel 21.1b van de Algemene Wet Inkomensafhankelijke Regelingen (AWIR) betrekking heeft. Deze stelt namelijk het volgende:

De Belastingdienst/Toeslagen kan een toegekende tegemoetkoming herzien:

b.
indien de tegemoetkoming tot een te hoog bedrag is toegekend en de belanghebbende of zijn partner dit wist of behoorde te weten.

Het is specifiek dit wetsartikel dat ik het vaakst als cognitief dissonante smoes heb horen gebruiken om bijvoorbeeld complete toekenningen Kinderopvang Toeslag over meerdere jaren ineens terug te vorderen. Met name als deze aanslagen in relatie stonden tot marginale betalingsverschillen in de eigen bijdrage, of slechts administratieve fouten betroffen.

Ten tijde van mijn indiensttreding als Rijksambtenaar bij B/Toeslagen in december 2007 was het de traditie een zogenaamde eed of gelofte af te leggen, waaronder ook het volgende:

Ik zweer/beloof dat ik mij zal gedragen zoals een goed ambtenaar betaamt, dat ik zorgvuldig, onkreukbaar en betrouwbaar zal zijn en dat ik niets zal doen dat het aanzien van het ambt zal schaden.
(Zo waarlijk helpe mij God Almachtig!/Dat verklaar en beloof ik!)

Nou zal het vermoedelijk niemands verbazing schertsen dat, in het land van de in 2007 wegens rassendiscriminatie veroordeelde recidivist Mark Rutte (VVD), de regeling ‘eed of gelofte voor rijksambtenaren’ per 1 januari 2020 is komen te vervallen. Dat neemt alleen niet weg dat allen die destijds in dienstverband werkzaam waren voor de Belastingdienst zich, zoals “voorbeeldig ambtenaren betaamt”, persoonlijk dienen te verantwoorden voor de afschuwelijke wijze waarop het aanzien van het ambt wel degelijk ernstig is geschaad.

Voor het bewust op racistische gronden (nog verder) arm- en kwetsbaar maken van voornamelijk niet-witte Nederlanders. Voor het als wapen inzetten van de AWIR om misbruik makend van ambtelijke macht onschuldige “belanghebbenden” en hun kinderen financieel tot heden te knevelen. Personen en huishoudens die nota bene gedwongen werden deel te nemen aan de AWIR, om aan het werk te kunnen gaan. Dus deelnemen aan datzelfde sociale verkeer, dat absoluut noodzakelijk is om er überhaupt een beetje “normaal bij te mogen horen” in Nederland, is hen middels deze illegale staatsverdrukking schier onmogelijk gemaakt.

Juist om dergelijke toestanden te voorkomen is - excuus was - die eed bedoeld. Om ambtelijke corruptie en integriteitsschendingen strafrechtelijk te kunnen vervolgen.

Zodoende pleit ik niet enkel voor acute intreding van disciplinaire straffen voor betrokken politici en hogere ambtenaren, maar ook strafrechtelijke vervolging van ambtenaren die enthousiast zeer kwalijke rollen hebben gespeeld en zodoende evengoed in georganiseerd verband misdaden begaan hebben.

Zo waarlijk: neemt men deze verantwoordelijkheid niet, vervloeke u God Almachtig!

Mx. BO Zwaan
Werkzaam bij Belastingdienst Toeslagen (team Stella) van 2006 tot 2017